02-11-2024
Oorlog op oorlog……
De mensen van onze generatie, die geboren zijn juist voor of tijdens de tweede wereldoorlog voelen zich geraakt al horende en ziende al dat oorlogsgeweld, al die mensen op weg met het weinige wat ze nog hadden.
Ook wij waren migranten, asielzoekers en vluchtelingen! We trokken weg om te ontkomen aan die verschrikkelijk oorlog, aan armoede, honger en geweld. Wij zochten een waardig en veilig bestaan voor ons elf en onze kinderen!
Zo is het ook vandaag. Ook vandaag is de situatie afschuwelijk, zowel in Ukraine, als in het Midden-Oosten als zowel in Afrika
In mijn geheugen zie ik nog mijn vader en mijn broer de Emmastraat van Hilversum oplopen naar het treinstation om daar, gedwongen, op transport te worden gezet naar het land van de bezetter. Korte tijd later vielen soldaten onze huizen met bruut geweld binnen, om eventuele onderduikers op te sporen. Het was aan het begin van de hongerwinter van 1944. Het waren verschrikkelijke tijden. We maakten onze maaltijden van suikerbieten en griesmeel. We verwarmden ons met hout van illegaal omgezaagde bomen op de hei en gestolen houten bielzen van onder de spoorlijn.
De solidariteit onder de mensen was groot, anders hadden we het niet overleefd. Het jaar daarop kwam gelukkig de bevrijding. Op een dag in de maand mei 1945, was mijn moeder op een stoel geklommen, voor het winkelraam van onze kapperszaak, tegen over Hotel Gooiland en de Vituskerk, om de bevrijders toe te juichen. Ik stond daar heel kleintjes bij als jongetje van 6 jaar! Enkele weken later, keerden mijn vader en mijn broer heelhuids, maar sterk vermagerd, terug uit Duitsland. God zij dank! Zij hebben het kunnen overleven dankzij de hulp van ‘’ mensen van goede wil’’ in het land van de bezetters en langs de weg van terugkeer.
Het is het beeld dat mij voor ogen staat, als wij dag op dag op dag, de deur openen van ons kantoortje in een straat van Algiers en daar,10 tot 20 vluchtelingen en asielzoekers ontvangen in de meest onmogelijke situaties: ziek, ontheemd, verkracht met baby’s en kleine kinderen in de grootst mogelijk armoede! Duizenden en duizenden mensen trotseren dagelijks zand stormen, hitte, honger, dorst, geweld, gammele bootjes en een woeste zee in de hoop elders betere levens omstandigheden te vinden. Dat alles om te ontsnappen aan de willekeur van de plaatselijke leiders en godsdienstige rivaliteit!
De Sahara en de bodem van de middellandse zee, zijn bezaaid met lijken van omgekomen migranten en vluchtelingen. Ik ben verantwoordelijk voor ongeveer 80 graven op de Algemene Begraafplaats van Algiers! De regering probeert om deze migrantenstroom te stoppen, de mensen terug te brengen in konvooien om ergens weer te worden losgelaten midden in woestijn, maar het heeft weinig resultaat, de mensen komen en komen…Hun beginsituaties zijn zo moeilijk dat iedere terugkeer hen onmogelijk is!
Iedere dag, van ’s morgens vroeg, tot ’s avonds laat, kloppen de mensen aan, voor een klein onderkomen, voor eten, voor medische verzorging, voor scholing van hun kinderen. Vele vrouwen zijn verkracht rovers en bandieten. Sommigen mannen zijn gefolterd door plaatselijke machthebbers en bendes, het gebeurd dat ze een afgehakte vinger, of littekens op hun rug hebben van folteringen.
Vele Soedanezen ontvluchten het oorlogsgeweld, maar ook mensen uit Centrafrique en Burkina Faso gezien de conflicten tussen Moslims en Christenen aldaar en in de regio van de Sahel.
Over enkele dagen keer ik weer terug naar Algiers om daar met mijn team verdere te gaan met deze, zo te zien, hopeloze, situatie.
Hartelijke groeten,
Broeder Jan Heuft, wp
IBAN: NL88 INGB 0001 7687 83
Mail: janheuftdz@gmail.com
Tel : 0612 512 329