De Sint-Vituskerk telt vele ramen, waarvan het merendeel pas later van gebrandschilderd glas is voorzien. In de meeste gevallen waren dat schenkingen van welgestelde parochianen.
De oudste gebrandschilderde ramen bevinden zich boven het hoogaltaar, geheel voorin de kerk. Deze vijf ramen waren al geplaatst toen de kerk op 5 september 1892 werd geconsacreerd. Ze werden vervaardigd door het Atelier Frans Nicolas en Zonen te Roermond, in opdracht van architect Pierre Cuypers. Cuypers ontwierp de beglazingen voor zijn kerken veelal zelf, gewoonlijk in de stijl van de dertiende- of veertiende-eeuwse gotiek. Als hij echter het ontwerp aan het Atelier Frans Nicolas overliet, dan gaf hij duidelijke aanwijzingen betreffende iconografie, stijl en kleurstellingen. Zo ook met de oudste ramen van de kerk. Elk raam bestaat uit drie delen: het bovendeel beeldt de heilsgeschiedenis uit; het middendeel fragmenten uit het Nieuwe Testament; het onderste deel fragmenten uit het oude Testament.
Onder deze ramen bevinden zich zeven ramen met afbeeldingen van profeten uit het oude testament, te weten van rechts naar links: Ezechiel, Jeremias, Isaias, Daniël, Malachias, Sophonias en tenslote Michaeas. In het midden van de kerk bevinden zich links en rechts de zeven sacramentsramen. Deze zijn ook vervaardigd door Frans Nicolas. Achterin de kerk, links en rechts, bevinden zich ramen van de bekende glazenier Henri Charles Jonas (1878-1944). In acht ramen heeft hij de geloofsbelijdenis van de christenmens willen afbeelden. Ziekte en overlijden hebben de voltooing daarvan helaas onmogelijk gemaakt. De drie onvoltooide ramen in de zuidmuur waren tot 1992 toen de kerk 100 jaar bestond voorzien van onbeschilderde witte glas in lood vensters. Als parochiegeschenk zijn in 1992 de drie Fatima-ramen geplaatst, vervaardigd door glazenier Max Weiss en afkomstig uit de afgebroken Utrechtse kerk O.L. Vrouw van Goede Raad. De ramen geven de afbeelding weer van de verschijningen van Maria te Fatima.
In de Mariakapel zijn in 1951 ramen geplaatst van de Middelburgse glazenier Reimond Kimpe. De kapel werd na de tweede wereldoorlog toegewijd aan Maria Hulp der Christenen. De voorstellingen op de ramen verbeelden van links naar rechts: Maria Boodschap; opdracht in de tempel; kroning van Maria; Deur van de hemel; Maria middelares; Moederschap van Maria ; Zetel van wijsheid.
De hoge ramen in de kerk vormen samen de zgn. “lichtbeuk”. Deze glas-in-loodramen zijn voorzien van gefigureerd gekleurd glas (niet gebrandschilderd) naar een ontwerp van de architect Pierre Cuypers. In alle ramen van de lichtbeuk heeft Cuypers het silhouet van een (fantasie)kerkgebouw opgenomen.
Bij de grote restauratie van de kerk in de jaren 2006-2010 zijn (worden) alle glas-in-loodramen uit de vensters genomen en gerestaureerd door glasatelier Stef Hagemeier in Tilburg. Alle ijzeren brugstaven en windroeden worden bij de restauratie vervangen en uitgevoerd in duurzaam brons en messing. De glas-in-loodramen worden na restauratie teruggeplaatst in messing kaders en aan de buitenzijde voorzien van beschermend gehard voorzetglas